60K views, 1K likes, 481 loves, 111 comments, 945 shares, Facebook Watch Videos from Ladysisi: Halina Frąckowiak "Nie wszyscy wielcy już przestali grać " Zabiorę ciebie kiedyś właśnie tam, Samolot Chords for Nie wszyscy wielcy już przestali grać - Halina Frąckowiak „Tin Pan Alley ''.: D, Bm, Em, A. Chordify is your #1 platform for chords. Deutsch English Español Français Nederlands Italiano Português do Brasil Am w muzykę, która nie zna Gprawd i kłamstw, F ale jest, ciągle E7jest. Ref.: A Nie wszyscy wielcy już przeF#mstali grać, Bm choć powiał wiatr pogodą Edla bogE7aczy, A złe czarne fortepiany F#mnie chcą spać, Bm żyje w nich stary Eblues. A Na Tin Pan Alley w sklepach F#mdobre dni, Bm ulicznym grajkom znów się Etutaj E7płaci, Accordi: Bb, F, C, Dm. Accordi per Vox- O Magdaleno. Chordify è la tua piattaforma n. 1 per gli accordi. Halina Frąckowiak Текст песни Pogoda Dla Bogaczy: Zabiorę ciebie kiedyś właśnie tam / Samolot miękko zejdzie w dół / I mia 26K views, 315 likes, 63 loves, 6 comments, 361 shares, Facebook Watch Videos from Polskie Przeboje Wszech Czasów: " Nie Wszyscy Wielcy Już Przestali Grać (1984) tekst Janusz Kondratowicz muz. Halina Frąckowiak " Nie Wszyscy Wielcy Już Przestali Grać " | " Nie Wszyscy Wielcy Już Przestali Grać (1984) tekst Janusz Kondratowicz muz. nwsc. Tin Pan Alley LyricsZabiorę ciebie kiedyś właśnie tamSamolot miękko zejdzie w dółI miasto jak muzyczny super - samZbudzi sześć śpiących strunTaksówką żółtą tak jak China TownRuszymy tłumiąc pożar sercW muzykę, która nie zna prawd i kłamstwAle jest, ciągle jestNie wszyscy wielcy już przestali graćChoć powiał wiatr pogodą dla bogaczyZłe czarne fortepiany nie chcą spaćŻyje w nich stary bluesNa Tin Pan Alley w sklepach dobre dniUlicznym grajkom znów się tutaj płaciGłośniki dudnią przez otwarte drzwiSzybciej im bije pulsNie wszyscy wielcy już przestali graćChoć powiał wiatr pogodą dla bogaczyZłe czarne fortepiany nie chcą spaćŻyje w nich stary bluesW witrynach nuty z pięćdziesiątych latOkładki lekko zdartych płytMuzyka, którą zawsze kochał światDobrych firmZnany szyldCo z tego weźmiesz, to już twoja rzeczTaksówka wróci z piskiem kółI znów lotnisko, lot 55Jeszcze razPatrzysz w dółNie wszyscy wielcy już przestali graćChoć powiał wiatr pogodą dla bogaczyZłe czarne fortepiany nie chcą spaćŻyje w nich stary bluesNa Tin Pan Alley w sklepach dobre dniUlicznym grajkom znów się tutaj płaciGłośniki dudnią przez otwarte drzwiSzybciej im bije pulsNie wszyscy wielcy już przestali graćChoć powiał wiatr pogodą dla bogaczyZłe czarne fortepiany nie chcą spaćŻyje w nich stary bluesNie wszyscy wielcy już przestali graćChoć powiał wiatr pogodą dla bogaczyZłe czarne fortepiany nie chcą spaćŻyje w nich stary blues Dopiero po przedwczesnym odejściu Jarosława Kukulskiego zaczęło się mówić o nim więcej. A jego piosenki już przez kilkadziesiąt lat śpiewa Polska. Dotarły również na sceny wielu krajów poza naszymi granicami Nie wszyscy wielcy już przestali grać, chociaż grono tych „wielkich” zostało pomniejszone 13 września 2010 r. o znakomitego kompozytora – Jarosława Kukulskiego. Ta śmierć wywołała lawinę wspomnień. Może dlatego, że jego osobie nie poświęcano zbyt wiele uwagi w mediach? Wystarczająca miała być chyba świadomość, że jego utwory przeżywają drugą młodość za sprawą kolejnego już pokolenia słuchaczy. Jarosław Kukulski nie zabiegał zresztą o rozgłos, o to, by jego nazwisko gościło na afiszach. I może właśnie ta pokora i skromność spowodowały, że dopiero po jego przedwczesnym odejściu zaczęło się mówić o nim więcej. Późno, by nie powiedzieć – zbyt późno, ale czy można nie napisać nic? „Gdzie są dzisiaj te piosenki?” Dla młodziutkiej Anny Jantar (prywatnie żony kompozytora), wkraczającej nieśmiało w artystyczny świat, Jarosław Kukulski stał się muzycznym mentorem. Konsekwentnie kształtował jej gust muzyczny przez tworzenie repertuaru, dzięki któremu na trwałe miała zaistnieć w świadomości słuchaczy. Zanim nastąpił wyczekiwany przełom, skomponował dla niej piosenkę, z którą miała wziąć udział w X Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w 1972 r. Ostatecznie do występu nie doszło, jednak sam utwór „Ileś wart, ja nie wiem” zyskał uznanie popularnego w ówczesnym czasie w RFN-ie duetu Sióstr Kessler, o czym najlepiej świadczy fakt włączenia go do ich repertuaru. Pierwszy solowy przebój Anny Jantar – „Najtrudniejszy pierwszy krok” spotkał się z zainteresowaniem Goldie Ens, Austriaczki reprezentującej swój kraj na XV Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. Kompozycję Jarosława Kukulskiego docenił też pochodzący z Wysp Brytyjskich Glenn Weston, który do rywalizacji o nagrodę Bursztynowego Słowika „wystawił” nową wersję piosenki „Tyle słońca w całym mieście”. Przebój ten, jako dyskotekowy hit, zyskał zresztą powodzenie w zachodniej Europie dzięki Betty Dorsey z RFN-u. Podobnym wzięciem cieszył się także za Odrą (NRD) za sprawą Chóru Gerda Michaelisa. Gościnny występ podczas XIV MFP w Sopocie został przyjęty owacyjnie. Dość powiedzieć, że rok później (1975) serce sopockiej publiczności podbiła Anna Jantar – pierwsza wykonawczyni tego szlagieru. Nasi południowi sąsiedzi „Tyle słońca w całym mieście” poznali dzięki popularnej piosenkarce Hanie Zagorovej. Kompozycja spodobała się także i na drugiej półkuli, gdzie do swego repertuaru włączyła ją Kanadyjka Diane Marschal, a także utwór „osadzony” w diametralnie innym klimacie – „Witaj mi”. Do gustu przypadł on również piosenkarzowi z dawnej NRD – Horstowi Krügerowi. Dowodem chyba najlepiej świadczącym o tym, że muzyki nie można dzielić na męską i żeńską, był fakt zainteresowania się przebojami Anny Jantar przez Jana Lewandowskiego. Ten piosenkarz polskiego pochodzenia, mieszkający na stałe w Stanach Zjednoczonych, odwiedził Polskę w 1976 r. Nagrał wówczas, na płytę „Polskich Nagrań”, kilka kompozycji Jarosława Kukulskiego w wersjach anglojęzycznych: „Najtrudniejszy pierwszy krok”, „Tyle słońca w całym mieście”, „Żeby szczęśliwym być”, „Spojrzenie wstecz”, a duet Zlamal’s Sisters (USA) – „Biały wiersz od ciebie”. Z kolei wspomniany już utwór „Żeby szczęśliwym być” (zarejestrowany tym razem po rosyjsku) trafił na longplay Anny German wydany w drugiej połowie lat 70. w ZSRR, a jego nową interpretację przedstawił polskiej publiczności Fin Kisu w trakcie XVI MFP w Sopocie. „Gdzie są dzisiaj tamci ludzie” poznali słuchacze w Szkocji za sprawą Polly McKenzie. Na początku lat 80. Hana Zagorova po raz drugi sięgnęła po kompozycję Jarosława Kukulskiego. Tym razem jej wybór padł na utwór „Wielka dama tańczy sama”, który nagrała przy użyciu tak modnych w owym czasie – nie tylko w czeskiej piosence – syntezatorów. Niewątpliwym przebojem XXI MFP w Sopocie była piosenka „Muzyka twoje imię ma”, którą upodobało sobie (ku rozpaczy konferansjera, Krzysztofa Materny) liczne grono zagranicznych wykonawców. „Najtrudniejszy pierwszy krok” Lista przebojów Jarosława Kukulskiego jest bardzo długa. Równie okazale wygląda zestawienie nagród i wyróżnień, które otrzymał w czasie swej 40-letniej pracy twórczej. W 1969 r. piosenka „Zaślubionowy pierścień” otrzymała odznaczenie Ministra Obrony Narodowej na II Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. Nawiasem mówiąc, utwór ten zapoczątkował tradycję wręczania tam jako nagród Złotych i Srebrnych Pierścieni. Dwa lata później utworzony przez kompozytora zespół Waganci otrzymuje w Kołobrzegu nagrody ministerstw Obrony Narodowej oraz Kultury i Sztuki za utwór „Szła noc”. W tym też czasie olbrzymią popularność zdobywa piosenka o przewrotnym tytule „Co ja w tobie widziałam”, która zostaje przebojem roku 1970. „Najtrudniejszy pierwszy krok”, będący w istocie początkiem profesjonalnej kariery estradowej Anny Jantar, zostaje ogłoszony w 1973 r. radiową piosenką lata i zajmuje drugie miejsce w plebiscycie na Piosenkę Roku. Kolejnym przebojem okazuje się utwór „Żeby szczęśliwym być”, który w październiku zdobywa tytuł Radiowej Piosenki Miesiąca. Tekst piosenki: Tin Pan Alley Teskt oryginalny: zobacz tłumaczenie › Tłumaczenie: zobacz tekst oryginalny › Zabiorę ciebie kiedyś właśnie tam Samolot miękko zejdzie w dół I miasto jak muzyczny supersam Zbudzi sześć śpiących strun Taksówką żółtą tak jak China Town Ruszymy tłumiąc pożar serc W muzykę, która nie zna prawd i kłamstw Ale jest, ciągle jest Nie wszyscy wielcy już przestali grać Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy Złe czarne fortepiany nie chcą spać Żyje w nich stary blues Na Tin Pan Alley w sklepach dobre dni Ulicznym grajkom znów się tutaj płaci Głośniki dudnią przez otwarte drzwi Szybciej im bije puls Nie wszyscy wielcy już przestali grać Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy Złe czarne fortepiany nie chcą spać Żyje w nich stary blues W witrynach nuty z pięćdziesiątych lat Okładki lekko zdartych płyt Muzyka, którą zawsze kochał świat Dobrych firm, znany szyld Co z tego weźmiesz, to już twoja rzecz Taksówka wróci z piskiem kół I znów lotnisko, lot pięćdziesiąt pięć Jeszcze raz, patrzysz w dół Nie wszyscy wielcy już przestali grać Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy Złe czarne fortepiany nie chcą spać Żyje w nich stary blues Na Tin Pan Alley w sklepach dobre dni Ulicznym grajkom znów się tutaj płaci Głośniki dudnią przez otwarte drzwi Szybciej im bije puls Nie wszyscy wielcy już przestali grać Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy Złe czarne fortepiany nie chcą spać Żyje w nich stary blues I'll take you there sometime The plane will gently descend And the city is like a musical super Wake up six sleeping strings Yellow Taxi just like China Town We will move, suppressing the fire of hearts Into music that knows no truths and lies But it is, it still is Not all the great ones have stopped playing Though the wind blew the weather for the rich Bad black pianos won't sleep The old blues lives in them Good days on Tin Pan Alley Street musicians are paid here again Loudspeakers rumble through the open door Their pulse beats faster Not all the great ones have stopped playing Though the wind blew the weather for the rich Bad black pianos won't sleep The old blues lives in them In the windows, there are notes from the 1950s Covers of slightly torn records Music that the world has always loved Good business, a famous signboard What you get out of it is your business The taxi will come back with a screeching wheel Back to the airport, flight fifty-five Once again, you are looking down Not all the great ones have stopped playing Though the wind blew the weather for the rich Bad black pianos won't sleep The old blues lives in them Good days on Tin Pan Alley Street musicians are paid here again Loudspeakers rumble through the open door Their pulse beats faster Not all the great ones have stopped playing Though the wind blew the weather for the rich Bad black pianos won't sleep The old blues lives in them Pobierz PDF Kup podkład MP3 Słuchaj na YouTube Teledysk Informacje Popularna piosenka z repertuaru Haliny Frąckowiak, znana także jako „Pogoda dla bogaczy”. Muzykę do utworu skomponował Jarosław Kukulski, a tekst napisał Janusz Kondratowicz. Słowa: Janusz Kondratowicz Muzyka: Jarosław Kukulski Rok wydania: 1987 Płyta: brak danych Ostatnio zaśpiewali Inne piosenki Halina Frąckowiak (25) 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 0 komentarzy Brak komentarzy Przeskocz do treści Uczestnicy zajęć wokalnych prowadzonych w Miejsko – Gminnym Ośrodku Kultury w Więcborku wzięli udział w koncercie piosenek Krzysztofa Krawczyka zorganizowanym przez Dom Pomocy Społecznej w Kamieniu Krajeńskim ze środków Stowarzyszenia „Pomóż sobie pomagając Innym”, Powiatu Sępoleńskiego oraz Gminy Kamień Krajeński. Więcborska grupa przygotowała następujący repertuar i wystąpiła w następującym składzie: Życia mała garść – Julita Krawczyk Rysunek na szkle – Agata Pufal Napiszę do Ciebie z dalekiej podróży – seniorska sekcja wokalna MGOK w składzie: Jerzy Pikulik, Halina Kleinowska, Maria Rozenfeld, Krystyna Fedder, Mirosława Małek, Józefa Buczkowska, Teresa Muszyńska, Jak minął dzień – wspólny utwór na finał. Dziękujemy serdecznie organizatorom za przemiłą atmosferę, wspaniałą inicjatywę, a naszym seniorom gratulujemy wspaniałego debiutu na scenie. Wiele pięknych muzycznych chwil przed nami. Do zobaczenia na kolejnych zajęciach. A Państwa zapraszamy do obejrzenia wszystkich występów: Zabiorę ciebie kiedyś właśnie tam,Samolot miękko zejdzie w dółI miasto jak muzyczny super - samZbudzi sześć śpiących strunTaksówką żółtą tak jak China Town,Ruszymy tłumiąc pożar sercW muzykę, która nie zna prawd i kłamstw,Ale jest, ciągle jestNie wszyscy wielcy już przestali grać,Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy,Złe czarne fortepiany nie chcą spać,Żyje w nich stary bluesNa Tin Pan Alley w sklepach dobre dni,Ulicznym grajkom znów się tutaj płaci,Głośniki dudnią przez otwarte drzwi,Szybciej im bije pulsNie wszyscy wielcy już przestali graćChoć powiał wiatr pogodą dla bogaczy,Złe czarne fortepiany nie chcą spać,Żyje w nich stary bluesW witrynach nuty z pięćdziesiątych lat,Okładki lekko zdartych płyt,Muzyka, którą zawsze kochał świat,Dobrych firmZnany szyldCo z tego weźmiesz, to już twoja rzeczTaksówka wróci z piskiem kółI znów lotnisko, lot 55,Jeszcze razPatrzysz w dółNie wszyscy wielcy już przestali grać,Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy,Złe czarne fortepiany nie chcą spać,Żyje w nich stary bluesNa Tin Pan Alley w sklepach dobre dni,Ulicznym grajkom znów się tutaj płaci,Głośniki dudnią przez otwarte drzwi,Szybciej im bije pulsNie wszyscy wielcy już przestali grać,Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy,Złe czarne fortepiany nie chcą spać,Żyje w nich stary bluesNie wszyscy wielcy już przestali grać,Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy,Złe czarne fortepiany nie chcą spać,Żyje w nich stary blues

nie wszyscy wielcy już przestali grać tekst